ดอกไม้ข้างทาง

แรกพบสบตา...บอกว่าหลงรัก
แรกรู้จัก...ห่วงใย...ถามไถ่หา
เทียวรับเทียวส่งกัน...ทุกวันมา
โทรตามหา...ทุกครั้ง...ที่ห่างไกล

ครั้นพอได้...ชื่นชม...สมความสุข
ก็ลืมทุกทุกสิ่ง...แล้วทิ้งไว้
ปล่อยเราเป็น...ดอกไม้ริมทาง...ทั่วไป
ทำเหมือนไม่...มีใจ...คิดจริงจัง

อยากจะมาก็มา...อยากจะไปก็ไป
ต้องการเมื่อไหร่...ก็เรียกหา
ฝั่นผ่าน...วันคืน...รู้สึกว่าไร้ค่า
คำพูดหวาน...เมื่อเธอมา...เหมือนฆ่ากัน

นี่มันเป็น...ความจริง...แล้วใช่ไหม
ที่เธอเห็น...ฉันเป็นแค่...ดอกไม้ข้างทางเท่านั้น
เธอมาป้อน...คำขอ...เพื่อให้ได้กัน
แล้วจากนั้น...ก็รอวัน...แห้งเหี่ยวตาย